Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που θα ήθελε να περάσει τις γιορτές μόνος του. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε φίλους και συγγενείς αλλά για ένα σύντροφο ένα συνοδοιπόρο.
Τους σκοπέλους που πρέπει να περάσω και φέτος τους βλέπω μπροστά μου και τραβάω τρέχοντας κατά πάνω τους.
Ξεκινάω με τις τριανταπεντάρες και άνω, ανύπανδρες και ελεύθερες, γνωστές εξ όψεως και μόνο. Θα λυσσάξουν να με παρασύρουν σε κάποιο τραπέζι, bar, club, ευελπιστώντας ότι το νέο έτος δεν θα τις βρει μόνες αλλά με εμένα στο πλάι τους, το δεκάρι το καλό. Κούνια που τις κούναγε όλες.
Οι φίλοι, άλλος σκόπελος. Όσοι δεν πάει το μυαλό τους μου τάζουν ουρανούς με τα άστρα: Έλα ρε, θα είναι και η Ευγενία, χώρισε με τον Ανδρέα, έλα και θα περάσουμε υπέροχα είναι εξαιρετική γυναίκα. Αυτοί δε που γνωρίζουν για εμένα… τα ίδια: Έλα ρε θα είναι και ο Ανδρέας χώρισε με την Ευγενία γιατί μάλλον το λέει το ποίημα και είναι εξαιρετικός κύριος!
Τελευταίος σκόπελος, που περισσότερο στην Ωκεανία φέρνει, παρά σε σκόπελο, ο ίδιος μου ο εαυτός. Οι γιορτές είναι η ώρα για τον απολογισμό της χρονιάς.
Τα αποτελέσματα πάντα ίδια: έπραξα όπως έπρεπε, δεν έκανα εκπτώσεις σε τίποτα, ήμουν κύριος απέναντι σε όλους και απέναντι στον εαυτό μου.
Το τίμημα? Θα μαγειρέψω μόνος, θα πιώ μόνος και θα κοιτάζω το άλλο μισό ενός κενού καναπέ με μόνη παρέα τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Τάσο Λειβαδίτη.
Τελικά δεν μου ακούγετε και άσχημο.
Τους σκοπέλους που πρέπει να περάσω και φέτος τους βλέπω μπροστά μου και τραβάω τρέχοντας κατά πάνω τους.
Ξεκινάω με τις τριανταπεντάρες και άνω, ανύπανδρες και ελεύθερες, γνωστές εξ όψεως και μόνο. Θα λυσσάξουν να με παρασύρουν σε κάποιο τραπέζι, bar, club, ευελπιστώντας ότι το νέο έτος δεν θα τις βρει μόνες αλλά με εμένα στο πλάι τους, το δεκάρι το καλό. Κούνια που τις κούναγε όλες.
Οι φίλοι, άλλος σκόπελος. Όσοι δεν πάει το μυαλό τους μου τάζουν ουρανούς με τα άστρα: Έλα ρε, θα είναι και η Ευγενία, χώρισε με τον Ανδρέα, έλα και θα περάσουμε υπέροχα είναι εξαιρετική γυναίκα. Αυτοί δε που γνωρίζουν για εμένα… τα ίδια: Έλα ρε θα είναι και ο Ανδρέας χώρισε με την Ευγενία γιατί μάλλον το λέει το ποίημα και είναι εξαιρετικός κύριος!
Τελευταίος σκόπελος, που περισσότερο στην Ωκεανία φέρνει, παρά σε σκόπελο, ο ίδιος μου ο εαυτός. Οι γιορτές είναι η ώρα για τον απολογισμό της χρονιάς.
Τα αποτελέσματα πάντα ίδια: έπραξα όπως έπρεπε, δεν έκανα εκπτώσεις σε τίποτα, ήμουν κύριος απέναντι σε όλους και απέναντι στον εαυτό μου.
Το τίμημα? Θα μαγειρέψω μόνος, θα πιώ μόνος και θα κοιτάζω το άλλο μισό ενός κενού καναπέ με μόνη παρέα τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Τάσο Λειβαδίτη.
Τελικά δεν μου ακούγετε και άσχημο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου